Veel Oekraïners vluchtten twee jaar geleden voor de oorlog naar Nederland. Sindsdien bieden we ook in onze gemeente een veilige plek om te wonen. Ik herinner mij nog de komst van de eerste vluchtelingen in hotel De Scheperskamp. Als gemeente en ook als samenleving zetten we ons sindsdien met hart en ziel voor deze mensen in.
We bieden de mensen een veilige haven, zij kunnen weer een beetje leven. Ze werken, sporten, kinderen gaan naar school. Maar altijd met de pijn van het gemis, het verlies en de onzekerheid.
De start van de oorlog is het moment waarbij de meeste Oekraïners in de gemeente Lochem liever niet te lang willen stilstaan. Ondanks het grote onrecht dat hun wordt aangedaan, willen zij liever vooruitdenken en hun leven opnieuw opbouwen. Daar spreekt een enorme veerkracht uit. Ik heb er veel bewondering voor.
Het verdriet en gemis van familie en vrienden wordt veelal in kleine kring, binnen de eigen familie herdacht. Ik weet zeker dat inwoners die in contact staan met onze Oekraïense vluchtelingen, er vandaag ook voor hen zullen zijn.
Ik wens iedereen met familie of banden in het oorlogsgebied veel sterkte toe. En moed voor de toekomst.
Laat deze oorlog stoppen!
Sebastiaan van ’t Erve
Burgemeester
Два роки війни (vertaling van dit bericht in het Oekraïens) (pdf, 73 KB)
