Als je over Europarcs loopt ruik je het dennengroen en hoor je de vele vogels fluiten. Door de vakantiehuisjes met mooie tuintjes krijg je een vakantiegevoel. Toch is het voor de Oekraïners niet het vakantieoord dat het in onze ogen is. Zij vluchten voor de gruwelijkheden van de oorlog. Lieten alles achter en belandden uiteindelijk hier in Lochem. Ongeveer 25 vakantiehuisjes worden bewoond door Oekraïners.
Hoog werkmoraal
Marcia Roozeboom houdt zich bezig met zaken rondom inkomen en werk voor de Oekraïense inwoners van onze gemeente. Ze heeft bijna dagelijks contact met de mensen die er wonen. “In totaal wonen hier 94 Oekraïners. In de Bloemenkamp in Gorssel 92 en dan zijn er nog 20 Oekraïners die bij gastgezinnen wonen. Mensen komen hier heel verschillend de dag door. De een doet vrijwilligerswerk, de ander is veel bij huis en er zijn ook steeds meer mensen die werken. Oekraïners hebben een heel hoog werkmoraal. Ze vinden het fijn om te werken en zullen zich ook niet snel ziek melden.”
Leefgeld
Wie niet werkt krijgt leefgeld. Dit is een vangnet voor kleding, eten en zorg. De eerste levensbehoeften dus. “Zodra mensen werken krijgen ze van ons geen leefgeld meer”, benadrukt Marcia. Dit heeft de overheid zo bepaald in de Regeling opvang ontheemden. Oekraïners vinden het echter belangrijk om te werken. Ook om de taal machtig te worden. Hun kinderen gaan naar school en dan hebben ouders ook vaak tijd om te werken.
Taal en vervoer vormen belemmering
“Er zijn ook gezinnen met nog niet schoolgaande kinderen. Voor hen is het moeilijker om de stap naar een baan te zetten. Want waar laten ze hun kinderen?”, vertelt Marcia. “Ook speelt het feit dat ze niet of nauwelijks Nederlands spreken een belemmering in de zoektocht naar werk. En daarnaast is er nog het vervoersprobleem. Hoe kom je bijvoorbeeld op je werk als je geen auto hebt? Gelukkig geven we en krijgen ze ook de nodige hulp. Inwoners uit onze gemeente bieden fietsen aan of een lift. Dat is heel fijn!”
Vriendelijk en dankbaar
Marcia is vaak te vinden op de Bloemenkamp en in het kantoortje op Europarcs waar ook de Oekraïense Anna werkt. Ze sluit bijvoorbeeld aan bij spreekuren. Het kantoortje dient als vraagbaken voor de Oekraïners. Anna is ook gevlucht. Ze kan goed Engels waardoor haar kansen op een baan vanaf het begin al groot waren. “Anna is een voorbeeld voor iedereen hier. Ze helpt mensen op weg. Dat is heel mooi om te zien. Iedereen is hier overigens bereid om van alles te doen. Ze zijn erg vriendelijk en dankbaar. Praten over de toekomst vindt iedereen heel moeilijk. Teruggaan naar Oekraïne is nog niet aan de orde.”
Anna, Uliana, Youri en Vlad over hun baanOp het park ontmoeten we Anna, Uliana, Youri en Vlad. Allen gevlucht voor de oorlog. Uliana, Youri en Vlad wonen hier. Anna heeft haar woonplekje gevonden in Almen. Ze vertellen over het leven hier in Nederland en wat voor werk ze nu doen. Anna werkt als locatiecoördinator bij Europarcs. Ze beheerst de Engelse taal goed en kan zo ook als tolk fungeren: “Ik werkte eerst als tolk bij de gemeente Bronckhorst, maar daar had ik een 0-urencontract. Nu werk ik hier. Ik ben hier met mijn moeder, tante en twee zonen van 8 en 11 jaar. Ik hou van Nederland. Het is een mooi land, waar vrouwen echt een kans krijgen op het gebied van werk. Als locatiecoördinator hoop ik mensen op weg te helpen naar een beter leven.” Uliana maakt schoon bij Love Bubbles in Lochem. Dit doet ze 3 uurtjes per dag, 3 dagen per week. “Ik vind het fijn om weer aan het werk te zijn. Maar ik ben wel thuis als mijn zoontje terugkomt uit school.” Ook dat voelt voor Uliana dan weer prettig. Ze vluchtte twee jaar geleden met haar zus en hun zonen van 6 en 2 jaar oud naar Nederland. In Oekraïne was ze recruiter. Youri is hier met zijn vrouw en twee kinderen van 15 en 17 jaar. Hij maakt vijf dagen in de week schoon bij Ehzerwold. Hij vindt het leuk om te doen, maar zou het ook leuk vinden om wat meer met muziek te doen. “In Oekraïne was ik muziekleraar. Ik speel accordeon. Mijn zoon en dochter vinden het in Nederland erg fijn. Ze leren al goed Nederlands.” Zelf maakt Youri ook stapjes op taalgebied: “Nederlands, een beetje”, zegt hij goed verstaanbaar. Vlad is fietsmonteur bij Goosens in Lochem. Ook hij leert zinnetjes in het Nederlands. En weet inmiddels als zijn collega’s het hebben over een ‘binnenband’ of ‘buitenband’. “Tijdens de koffiepauze leer ik ook heel veel, omdat ze alleen maar Nederlands tegen me praten.” Vlad is hier met zijn vrouw. Vlads moeder woont nog in Oekraïne. Of hij ooit nog terugkeert weet hij niet. Vlad was voorheen wasmachinemonteur. |
